De Rolls-Royce Spectre is pure magie

Als je een beetje petrolhead bent – of eigenlijk gewoon een mens met ogen en gevoel – dan weet je dat een Rolls-Royce niet zomaar een auto is. Dat is een statement. Een ervaring. Een levensfase. En de Rolls-Royce Spectre? Die tilt dat naar een compleet nieuw niveau.

Want waar Rolls-Royce al decennialang de lat hoger legt voor wat luxe betekent, doen ze dat met de Spectre opnieuw. Alleen dit keer zonder motorgeronk, zonder uitlaatgassen, maar mét de absolute Rolls-Royce-finesse. Ja, dames en heren, we hebben het hier over de eerste volledig elektrische Rolls-Royce ooit. Maar wees gerust: het is nog steeds een Rolls in elke vezel van z’n majestueuze carrosserie.

Een Rolls-Royce rijd je niet – die beleef je

Laten we meteen de olifant in de kamer benoemen: dit is een gigantische unit. De Spectre is wat je krijgt als je een container verliefd laat worden op haute couture. Breed, lang en zwaar, maar geen moment lomp. Sterker nog, je voelt je als bestuurder meer een dirigent van een symfonie van comfort dan chauffeur van een bakbeest. En dat gevoel begint al bij het instappen. Het instappen is namelijk een unieke ervaring aan zich. Eén ding. Opletten met parkeren, want je je kan niet zien waar je je deur naar toe open gooit. Oh nee, deze gooi je niet open, deze gaan automatisch.

De Magma Red-lak sprong eruit als een vuurrode loper op vier wielen. Mensen keken niet alleen – ze kwamen naar ons toe. In winkels, bij tankstations, op parkeerplaatsen. De Spectre is een sociale magneet. En terecht. Want eerlijk: zoiets zie je niet elke dag. De uitstraling is koninklijk, de proporties zijn buitenaards, en de afwerking… Tja, die is gewoon Rolls-Royce.

Zweven is niet overdreven

Wie ooit heeft gezegd dat een Rolls-Royce ‘zweeft over het asfalt’ verdient een lintje. Want dat is exact wat deze Spectre doet. Het onderstel is van een niveau dat moeilijk in woorden te vangen is. Demping? Ongeëvenaard. Geluid? Afwezig. Alles aan deze auto ademt rust, stilte en souplesse. Een lading bakstenen zou in deze auto nog voelen als memory foam. En dat alles zonder een V12, maar met een fluisterstille elektromotor die je in totale sereniteit voortstuwt.

Het is een bijzondere gewaarwording. Want ja, je hebt zat vermogen onder je rechtervoet – zo’n 577 pk om precies te zijn – maar je wordt nooit verleid om ermee te knallen. Waarom zou je ook? In een Rolls-Royce wil je cruisen. Glijden. Je wil dat mensen je zien aankomen en denken: daar rijdt iemand die het leven snapt. Het instappen op hoogpolig tapijt zorgt namelijk automatisch voor volledige rust en kalmte in je lichaam.

Rijden in een sterrenhemel

Alsof het comfort en de looks nog niet genoeg zijn, word je in de Spectre omgeven door pure magie. Letterlijk. Want boven je hoofd fonkelen sterren. Een subtiel en perfect afgesteld firmament, compleet met vallende sterren, zorgt ervoor dat zelfs de saaiste avondrit aanvoelt als een rit naar de maan. Maar Rolls-Royce zou Rolls-Royce niet zijn als ze het daar bij zouden laten. Nee hoor – deze Spectre was ook uitgerust met sterren in de deuren. Geen grap. Als je de deur openzwaait, schijnt het sterrenlicht je tegemoet. Klinkt overdreven? Is het ook. Maar dan op de beste manier mogelijk.

Old school cool met moderne flair

Je zou denken dat een elektrische auto volgestouwd zit met touchscreens en spraakbesturing, maar nee. De Spectre houdt stevig vast aan z’n aristocratische roots. Zo stel je de temperatuur nog steeds in met fysieke ringen: blauw voor koud, rood voor warm. De ventilatieroosters? Die bedien je met kleine metalen pinnetjes die rechtstreeks uit een oude buitenboordmotor lijken te komen. Het is nostalgie op z’n best, met een knipoog naar vakmanschap. En eerlijk: het is een verademing. Zo ook de icoontjes op de knoppen, effectief een Rolls Royce phantom op de auto icoontjes en zo ook op de verlichting “old school” lantaarns. Uiteraard niet de vergeten de paraplu verwerkt in de deur. Overbodig? Ja wellicht, Wicked Cool? Heck yeah! Of zoals de Britten zouden zeggen. Sure Pal.

Zelfs de ‘toerenteller’ doet niet mee met de rest van de wereld. Want toeren heb je niet bij een elektrische aandrijflijn. In plaats daarvan laat de teller zien hoeveel procent van het beschikbare vermogen je op dat moment gebruikt. En geloof ons: daar is altijd genoeg van. Maar wederom – je gáát gewoon niet plankgas in een Rolls-Royce. Je hóeft het niet.

Rolls-Royce blijft Rolls-Royce. Punt.

Wat de Spectre misschien wel het meest indrukwekkend maakt, is dat hij trouw blijft aan alles waar Rolls-Royce voor staat. Elektrisch of niet – het merk blijft doen wat het al meer dan een eeuw doet: compromisloze luxe leveren op hun eigen, volhardende manier. Ze volgen geen trends, ze zetten ze. Ze zijn niet bezig met concurrentie, ze zijn bezig met perfectie. En ja, dat heeft een prijskaartje. De auto waarin wij reden kostte ruim €500.000. Geen foutje. Geen komma verkeerd.

Maar weet je wat? Je voelt het in alles. Elk detail klopt. Elk stukje leer, hout, metaal – het is alsof iemand de tijd heeft genomen om jouw droom precies zo te bouwen zoals jij ‘m in je hoofd had. Je betaalt niet voor een auto. Je betaalt voor een ervaring, een gevoel, een plek op de troon van het asfalt. We zijn hiermee ook wel een beetje bang dat we het auto spelletje hebben uitgespeeld. Het bewijs daarvan? De verlichting Spirit of Ecstasy die op de neus van de Spectre pronkt, en je door het leven heeft begeleid – zo voelt het.

De coachline

Misschien wel het meest poëtische detail van de Spectre? De coachline. Een dunne, subtiele pinstripe aan de zijkant van de auto die – let op – met de hand wordt geschilderd. En dat is niet zomaar iemand. Tot voor kort was er maar één man op aarde die dit mocht doen bij Rolls-Royce. Inmiddels is hij op leeftijd en wordt z’n expertise gedeeld met een nieuwe generatie. En eerlijk: het idee dat jouw auto mogelijk de laatste is waar deze meester z’n penseel op heeft gezet? Dat maakt het extra bijzonder. Deze coachline wordt gezet met een kwast gemaakt van, ja echt, eekhoornhaar.

De koning(in) van de weg

Tijdens onze tijd met de Spectre voelden we ons geen bestuurders. Geen chauffeurs. We voelden ons vorsten. Iets tussen koningen, sjeiks en galactische ambassadeurs in. En dat gevoel, dat is zeldzaam. We hebben in veel bijzondere auto’s gereden, maar zelden was het zó indrukwekkend, zó bijzonder, zó totaal als in deze elektrische Rolls-Royce. Wat we het mooiste vonden aan de Rolls? Iedereen waardeert de Spectre. Zo hebben ik mijn opa zijn droom uit kunnen laten komen eens in een Rolls mee te rijden, mensen op de snelweg hun droomauto te laten zien, of ’s ochtends bij de bakker kids die naar school fietsen een nekhernia kunnen bezorgen.

Dus ja, misschien is het onbetaalbaar. Misschien is het over de top. Maar het is ook uniek. En wat ons betreft is de Rolls-Royce Spectre niet alleen de toekomst van luxe mobiliteit – het is een ode aan alles wat luxe autorijden ooit zou moeten zijn geweest. Daarom ditmaal minder woorden, meer beelden.