Ons EK-jongensboek schreef zichzelf

CREDITS: Patrick Mueller | Unsplash

Een verhaal maken. Daar is, in journalistenjargon, een scherpe pen voor nodig. Maar soms schrijft een verhaal zichzelf.

Ga maar eens tussen 40.000 opgeklopte oranje-poppetjes, op steenworp afstand van de Hamburgse Reeperbahn staan, terwijl er van links naar rechts door de speakers van de Oranjebus gondst. Het beeld staat op je netvlies gebrand als de EK ‘88-volley van Marco van Basten. De oranje TikToks vliegen je namelijk om de oren. En dat is niet voor niets. Ze breken de tent af, in stijl.

MANIFY en de EK-droom in Hamburg

Dat is op de wedstrijddag zo, maar als ze er voor gaan, onze fans, dan gaan ze er ook écht voor. Booking.com nam ons mee, drie dagen lang, om ons de jongensdroom der jongensdromen eens te gewaarworden. Want de Oranjeparade op de wedstrijddag is één ding, maar een combi met een citytrip naar Hamburg én de beste plekken van het Volksparkstadion is toch echt next-level.

Het contrastschilderij dat Hamburg heet

Wie een dag voor aanvang door de straten van een wedstrijdstad struint, lees: de Reeperbahn, voelt zich als een vis in een bieraquarium. Vooral bij onze oosterburen. En, bovendien, vooral in het rauwe Hamburg. Supermarkten markeren hun territorium met picknicktafels als terras, stripclubs boksen tegen elkaar op als Frazer vs. Ali in hun hoogtijdagen en vriendengroepen overstemmen elkaar als een waarschuwingssysteem van stokstaartjes.

Máár: het contrast is soms groot. Iets wat de stad maakt. En iets wat vaak terugkomt. Want de cultuur in de stad is vergelijkbaar met de grootte van de containerschepen in het epicentrum van de stad zelf, de Hafen.

Voorbeeldje. Vlak naast een met neonlicht doordrenkte net-niet-bar, of een helemaal-niet-bar, vind je Gaststätte Gretel & Alfons. Nou, leuk voor Gretel & Alfons, denk je, maar dit is niet zomaar een taveerne. Ze deelden hun achtertuin met de legendarische Star Club, waar The Beatles, Jimi Hendrix en nog veel meer legendes furore maakten. De pub werd als stamkroeg door de artiesten omarmd, en het ziet er nog steeds uit als toen St. Pauli het middelpunt van de muziekwereld was. Even later stappen we aan de Elbe de bekende popeyekroeg binnen. Voor de authentieke kroeg die volgeladen is met attributen uit het ruimesop-universum, zoals stoeltjes van visserskistjes, staat een standbeeld van de spinaziespierbal met Olijfje.

Na het urenlang huppelen over de oranjehoedjes, halve liters te bestellen, getapt in glas, en luidkeels een Pool op de schouders van een Schot in kilt met Albanese vlag te zien staan, was het tijd om huiswaarts te gaan.

, <strong>Ons EK-jongensboek</strong> schreef zichzelf
Foto: Michael Kucharski | Unsplash

Hotel Atlantic Hamburg

Of ja, huiswaarts… Als we Hotel Atlantic Hamburg thuis mochten noemen, was het leven ons vergevingsgezind. Klassiek is het hoofdingrediënt van het hotel met uitzicht op het meer de Außenalster. Van de indrukwekkende gevel tot de spa met binnenzwembad en van de privébioscoop tot de met whisky’s overladen bar. Het klopt.

De kamers zijn oldskool-Duits, in de positieve zin van het woord, maar toch verfijnd: alle suites zijn in 2012 gerenoveerd. Toch wel lekker, al was het slapen geen probleem geweest…

Foto’s: Atlantic Hotel Hamburg

Het Hamburgse ‘ochtendprogramma’

Om het contrastschilderij dat Hamburg heet af te maken op het canvas, stonden we om 07:00 uur naast ons boterzachte matras. Reden: Altonaer Fischmarkt. Iedere zondagochtend is er van 05:00 tot 09:30 livemuziek in de visafslaghal, waar de eerste (of laatste) liters bier stromen, de broodjes gebakken vis als, tja, warme broodjes over de toonbank gaan en chef-koks op zoek zijn naar zeevruchten alsof ze zoeken naar parels in oesters. Buiten de hal struikel je over de kraampjes: van zelfgemaakte mettbrötchen tot vintagekledingverkopers die meeliften, wel ietwat laat, op de trend retro.

Mocht je denken: ‘wanneer komt-ie weer aan met zijn term contrast?’, heb je geluk, want op de achtergrond schittert (letterlijk) het moderne architectonische kunststukje van de stad: Elbphilharmonie. De concertzaal, van architecten Pierre de Meuron en Jacques Herzog, staat zo’n beetje op iedere ansichtkaart die Hamburg rijk is, terwijl het juweel pas in 2017 het levenslicht zag aan de rechteroever van rivier de Elbe. Al duurde deze geboorte geen negen maanden, maar tien jaar.

, <strong>Ons EK-jongensboek</strong> schreef zichzelf
Foto: Danyu Wang | Unsplash

De Oranjeparade

Goed. Na ons ‘ochtendprogramma’ stroomden we de Oranjeparade in. Er worden termen geroepen die moeilijk uit de vingers komen, maar mén, wat is dat een bucketlistdingetje. Eensgezindheid is soms ver te zoeken in ons kosmos, maar trek een oranje shirt aan (je kunt er een kopen bij de UEFA-fanshop als je ‘m vergeten bent, voor €30 ben je het mannetje) en loop mee tijdens een EK-wedstrijd in de stad in kwestie. En dan denk je: ‘ah, zo kan het dus ook.’

Dat gaat zo wel even door. Alle bekende nummers komen voorbij, al is Engelbewaarder wel wat gestegen in de voetbal-top-40 ten opzichte van Viva Hollandia & Co, en flauwe dingen, zoals hard juichen als een supporter de boom inklimt om een bal te pakken, zijn eerder regel dan uitzondering. Het stadion komt langzaam in zicht, en door onze vrienden van Booking.com kunnen we het contrast weer opzoeken.

Van The Flintstones bij de bratwurstenkraam tot kabeljauw met kreeftensaus

Als hoofdsponsor hebben de boekers natuurlijk een mooi plekje voor ons gereserveerd. Plus: een UEFA-lounge die ons op de been houdt, op vele facetten.

We lopen richting Entrance E, Gate 7, Block 18 als we achter ons horen: ‘Dit vind ik nou mooi!’ Het is een tevreden vijftiger met de EK-beker op zijn hoofd gesitueerd en een ‘verfrissend’ drankje in zijn hand. Hij wijst naar een achtkoppige familie verpakt als Fred van The Flintstones. Voor de hele bups wordt besteld bij de bratwurstenkraam. Luttele seconden later worden we door een knaap in driedelig pak ontvangen bij de UEFA-lounge. We bestellen zonder knipperen kabeljauw met kreeftensaus, en dat kan zo vaak als we willen. De riesling die ze erbij schenken, wordt sneller bijgevuld dan we nee kunnen schudden.

Nervositeit alom

Het uitzicht? De middenlijn. Onze plekken zijn een paar treden stappen en het sfeertje is fascinerend. Het is ietwat verwarrend als ‘Poland’ en ‘Holland’ elkaar afwisselen, maar het accent spreekt gelukkig boekdelen.

De spanning stijgt elke keer als de bal over de middelste krijtlijn van het veld richting de goal van de tegenstander rolt. Een EK, dat is toch anders. Alsof je om de vier jaar, mits je je plaatst, weer voor de eerste keer richting het fietsenhok loopt met iemand tijdens je middelbareschooltijd. Nervositeit alom: bang tot in den treuren dat het fout gaat.

Des te groter is de opluchting als Woutje Weghorst zijn verantwoordelijkheid, en daarmee een cultstatus, pakt. Een energiegolf giert van schouder tot schouder van de minstens 15.000 oranjesupporters. Mensen die elkaar het licht niet in de ogen gunnen, knuffelen elkaar. Vage kennissen worden vrienden. Beste vrienden worden boezemvrienden. Er worden huwelijksaanzoeken gedaan. Allemaal in de euforie van de sensatie die een volkssport losmaakt.

Na de wedstrijd valt de oranje gloed weer over de stad Hamburg heen. Chauvinisme wint, rood-wit-blauwe vlaggen worden met trots door iPhone-camera’s vastgelegd. Het feest gaat door tot, soms bijna te letterlijk, de dood vrienden scheidt. Ze hebben elkaar tenslotte een huwelijksaanzoek gedaan…

Antikatermiddel: een citytrip

Nu zijn er in de loop der jaren heel wat antikatermiddeltjes de revue gepasseerd, maar we denken nu echt het beste medicijn te hebben: de stad ontdekken. Wel in de buitenlucht, dan.

Onze boottocht, booked by… jup, Booking.com, was onze stok achter de deur om de haven écht te ontdekken. Onze, uhmm, frivole gids stipte de onverwachte punten aan en de wind deed ons goed. Eén uurtje op water staat gelijk aan 4,5 uur slaap. Of zoiets.

Daarna pakten we, op ons eigen tempo, nog wat highlights. Zo is Elbphilharmonie nog een stuk indrukwekkender van dichtbij, de bruggen (er zijn er meer dan 2500) over de vertakkingen van de Elbe zijn tof om overheen te lopen. En als je na het hossen op zaterdag weer even tot rust moet komen, zijn er vele moderne musea te bezoeken. Of je trekt ‘m nog even door en boekt bierproeverij bij een lokale brouwerij. ’s Avonds word je namelijk weer naar huis gevlogen door, je raadt het al, Booking.com. Want dat is het mooie: met hen kun je de wereld beleven, en alles fixen op één plek: van verblijven tot vluchten, en van een auto huren tot activiteiten.

LEES OOK
MANIFY Christmas Gift Guide
MANIFY Christmas Gift Guide
X-mas. Een mooie tijd, máár: de voorbereidingen kunnen nog weleens een dingetje zijn. Kerstdinerstress, outfits samenstellen én een gift verzinnen. Over dat laatste zijn hele films geschreven (check…
Home-upgrades waar je u tegen zegt
Home-upgrades waar je u tegen zegt
Stilstaand water gaat stinken. Als je lang in jouw appartement, huis of penthouse bivakkeert, ben je soms toe aan vernieuwing. Verhuizen kan dan een oplossing zijn, maar…
Weekend Desires #364
Weekend Desires #364
335. Daar zijn alweer aanbeland qua Weekend Desires-frequentie. En: het is nog steeds zo fijn als de eerste keer, toch? View this post on Instagram A post…