Een maand backpacken in Azië, hiken door de Himalaya of een roadtrip door Australië… Het lijkt alsof reizen inmiddels in het basispakket voor een gelukkig en voldaan leven zit. Mensen reizen de wereld rond en dat is hartstikke mooi, want reizen is goed voor je. Maar hoe mooi het allemaal ook klinkt, goedkoop is het absoluut niet! Voor een maandje backpacken in Azië ben je (incl. vlucht) zo €2000 lichter.
We spraken de 25-jarige Rebecca uit Nieuw-Zeeland die geen geld meer had om te reizen, maar toch een manier vond om nu al twee jaar de wereld te zien. Zonder budget!
Zo reis je de wereld rond, zonder geld
Hey Rebecca! Wat een tof leven heb je zeg, kun je er wat meer over vertellen?
“Thanks! Ik ben ook heel gelukkig. Ik begon met reizen toen ik 23 was en net zoals veel andere mensen wilde ik de wereld zien en nieuwe culturen leren kennen. Nieuw-Zeeland klinkt waarschijnlijk voor jullie als een potentiële reisbestemming, maar bij ons is het juist andersom. Wij willen Europa zien! Nou, dat heb ik gedaan en na vier maanden was ik compleet blut. Met het laatste geld wat ik had, kon ik nog net een vliegticket terug naar Nieuw-Zeeland kopen en moest ik back to reality. Terwijl ik aan het sparen was om een nieuwe reis te kunnen maken hoorde ik van een vriend over het bedrijf Worldpackers. Ik deed was research en wist gelijk dat dit dé manier was.”
En wat is dat dan precies, Worldpackers?
“Worldpackers richt zich op mensen zoals ik: ze hebben geen geld maar wel de drang om de wereld te zien. Je vindt op hun website duizenden vacatures voor projecten verspreid over de wereld. De vacatures lopen heel uiteen, van werken in een hostel in Brazilië tot het redden van zieke straathonden in Senegal. Je kunt het je zo gek niet bedenken. In ruil voor het werk krijg je onderdak, eten en soms een vergoeding. Bij sommige projecten wordt ook je vliegticket en visum betaald.”
Kan je het vergelijken met vrijwilligerswerk?
“Zo zou je het kunnen noemen ja, maar vrijwilligerswerk heeft de laatste jaren nogal een imago gekregen. Een volunteer wordt ook wel een voluntourist genoemd. Hiermee bedoel ik dat vrijwilligerswerk erg commercieel is geworden. De meeste projecten moet je zelfs voor betalen om aan te kunnen deelnemen. Bij Worldpackers is dat dus anders, je betaalt er niet voor en je wordt beloond door middel van de voorzieningen die je krijgt en natuurlijk de ervaringen die je opdoet.”
Ik ben wel benieuwd! Hoe ziet een werkweek eruit?
“Dat verschilt heel erg per project. Als ik voor mijzelf spreek, vind ik het werk niet erg zwaar en voelt het vaak niet eens als werken… Bij alle projecten die ik heb bezocht, dat zijn er drie, heb ik in een hostel gewerkt. Ik stond bijvoorbeeld achter de bar of de kassa, of ik moest spelletjes spelen en drinken met de gasten. Het voelt dus daadwerkelijk als reizen, omdat je zoveel mensen ontmoet uit verschillende landen. Ik werkte meestal vier dagen in de week. Daarnaast was ik vrij en had ik tijd om er zelf op uit te gaan.
Waar waren deze drie projecten?
“In Tsjechië, Israël en Istanbul. Op elke plek was ik ongeveer drie maanden. Ik ben helemaal verliefd geworden op Israël, het land is zo prachtig. Ik had nooit verwacht deze landen te bezoeken, maar ik ben hier ook bijna per toeval beland. Iedere keer als ik solliciteerde op een project, deed ik dat op tien willekeurige projecten. Bij de eerste uitnodiging, sprong ik op het vliegtuig. In mijn geval waren dat dus Tsjechië, Israël en Istanbul.
Vet hoor! En wat staat er nu op de planning?
“Ja hè? Nou, ik begin morgen bij een nieuw project in Spanje. Daar ga ik voor twee manden in een hostel werken. De bedoeling is dat ik rondleidingen ga geven door de stad en diensten draai achter de bar. Dat in mijn oren als een relaxt project en vervolgens ga ik na twee maanden weer terug naar Istanbul. Ik doe dit project dan ook eigenlijk omdat ik weg moet uit Istanbul, in verband met het verlopen van mijn visum…”
Oké, maar even kritisch bekeken: heel leuk, al dat reizen. Maar wat bouw je er nou eigenlijk mee op?
“Nou, niks in de vorm van een diploma of iets dergelijks, maar ik leer wel veel van dit avontuur. Het is wel zo dat hoe meer projecten je al hebt gedaan, hoe makkelijker je wordt aangenomen bij andere projecten. Je bouwt als het ware een online profiel op, waarin staat wat je tot nu toe hebt gedaan en of je werknemer tevreden was. In mijn geval is dat gelukkig tot nu toe altijd zo geweest. Daarnaast kan ik alle projecten op mijn CV zetten. Dat is niet iets waar ik momenteel mee bezig ben maar het is handig voor later!
Het klinkt erg mooi allemaal! Is het alleen maar rozengeur en maneschijn?
“Tja… Wat ik persoonlijk lastig vind, is dat je erg veel mensen leert kennen maar niks langdurig is. De projecten duren gemiddeld drie maanden. Dat is genoeg tijd om een band met iemand te krijgen, maar het nadelige is dat je ook altijd weer afscheid moet nemen. Daarnaast kan het werk wat ik doe soms best zwaar zijn, als je bijvoorbeeld vervelende gasten hebt. Ieder project heeft z’n downsides en er bestaat altijd de optie om ermee te stoppen.”
Thanks voor dit leuke gesprek! Kunnen we je nog ergens volgen?
“Af en toe plaats ik wat op mijn Instagram: Becscerri. Jullie ook bedankt!”