Er staat weer iets te koop, hoor… En als er bij een Ferrari 250 GT SWB Berlinetta by Scaglietti uit ’62 “Price Upon Request” staat, weet je dat we in de categorie eiland-met-privéhaven zitten. Dit is geen auto meer, dit is cultureel erfgoed op kenteken.
De blauwdruk van de supercar: Ferrari 250 GT SWB Berlinetta by Scaglietti
De 250 GT Short Wheelbase, of Passo Corto, is de blauwdruk van de latere supercar. Ingekorte wielbasis van 2400 millimeter, Pininfarina-lijnen, Scaglietti-carrosserie en een 3 liter Tipo 168 V12 die zijn roots deelt met de 250 Testa Rossa. Vier schijfremmen, viertraps handbak, balans waar zelfs de 250 GTO op voortborduurde.
Ferrari bouwde 165 SWB’s in staal en aluminium. Slechts 90 daarvan kregen een stalen body, en maar 77 daarvan waren linksgestuurd voor de openbare weg. Dit is er één van.
Van Lugano naar Blu Notte
Nieuw geleverd aan Ferrari-dealer Martinelli & Sonvico in Lugano, Zwitserland, in Bianco Polo Park met Rosso interieur. Naar verluidt de enige stalen SWB in die originele combo. Inmiddels draagt hij een diep Blu Notte Metallizzato over hetzelfde rode leer en oogt hij als een perfect gecureerde jarenzestig-droom. Sinds 1973 kende hij slechts drie Britse eigenaren. Tijdens de huidige eigendom ging er meer dan 350.000 pond naar restauratie en onderhoud bij topadressen, met een concourswaardige staat als resultaat.
Red Book en prijscode
De auto heeft Ferrari Classiche Red Book-certificering: chassis, body, motor, versnellingsbak en achteras zijn volledig matching numbers. De prijzenkast liegt ook niet, met onder meer een klasse-overwinning op Salon Privé en Best of Show bij de Ferrari Owners Club. Documentatie, gereedschapsset, extra wielen en maatwerk seat covers zitten erbij.
De prijs? Officieel op aanvraag. Onofficieel in de regionen waar moderne kunst, jachten en zeldzame horloges van eigenaar wisselen. Voor de meesten blijft dit een droom op schermformaat. Voor één verzamelaar wordt het de sleutel tot misschien wel de ultieme Ferrari-ervaring.
