Andalusië heeft een talent voor overdrijven. Dat zie je terug in de veel te luxe beachclubs aan de kust van Marbella óf aan de verschillen in landschappen rondom Granada.
Precies dáár willen we het over hebben. Het licht is daar feller (behalve als je aankomt in een stortbui), de schaduwen zijn er scherper en de leegte voelt groot.
Kodo-design in het woestijnlicht: de Mazda6e door de Gorafe-woestijn
We stuurden de Mazda6e die leegte in, richting de Gorafe woestijn, om daarna te ‘landen’ in Granada. Slapen deden we in het Alhambra Palace Hotel, hoog boven de stad, waar de gangen ruiken naar geschiedenis, de lichtinval een architecturaal hoogstandje op zich is en het uitzicht je even stil krijgt.
Het roadtripverhaal waarin de Mazda6e zich moet bewijzen, is geen rijtest met een checklist in het dashboardkastje. We hebben de 6e hier in Nederland mogen ervaren en hebben dat naar een nieuw niveau in het zuiden van Spanje.
Museum Memoria de Andalucia en de Mazda-begrippen
We maken voor het eerst kennis met Granada als we door vriendelijke Schotten, onderdeel van Mazda’s eventteam, door de smalle straten worden genavigeerd. Hoogteverschillen, plotselinge pleinen, en overal dat spel van licht en schaduw. Het Alhambra Palace Hotel past daar naadloos bij. Het is een icoon sinds 1910, gebouwd op de heuvel met uitzicht over de stad, met die Moorse invloeden waar je op hoopt als je hier voor een hotel kiest.
Granada bracht nog een extra laag. Tijdens een designtour in het Museum Memoria de Andalucia ontdek je het verband tussen de ontwerpprincipes en architectuur van de Mazda6e, samen met architectuurexpert Luciana Silvares, Lead Designer bij Mazda Motor Europe.
In het museum loop je door Andalusië als verhaal: interactief, visueel, met ruimte om verbanden te leggen tussen verleden en nu. En het gebouw zelf doet mee. Strakke vormen, schaduw, licht en spiraalachtige routes die je sturen. Precies daar valt Mazda’s designtaal op z’n plek. Ma, het concept van negatieve ruimte, gaat over de kracht van stilte. Het fenomeen dat Mazda in het interieurdesign laat terugkomen. Yohaku, de schoonheid van lege ruimte, maakt dat leegte niet kaal wordt, maar juist een extra lading geeft. In het museum zie je hoe architectuur dat doet met beton en licht. In de Mazda6e zie je hetzelfde met lijnen, materialen en rust in je blikveld.
En dan is er Utsuroi, de verandering van natuurlijk licht. Granada is daar een meester in. Ochtendlicht op steen, middaglicht op witte muren en avondlicht dat goud kleurt. Die wisseling maakt de stad mooi, maar ook de auto. Je merkt hoe de vormen anders gaan leven naarmate de dag verschuift.
Desierto de los Coloraos
Oké, tijd om deze designtaal uit de stad de begeleiden. Noordelijk van Granada duikt de weg omlaag de Gorafe-woestijn in. Dit was ooit een meerbekken dat in miljoenen jaren is uitgehold tot ravijnen en badlands, met rood en oker als dominante kleur, vandaar die bijnaam Desierto de los Coloraos. Je rijdt door een landschap dat tegelijk leeg en levend is: spaarzame struiken, harde kruiden, vogels die in cirkels boven kliffen hangen.
Mazda praat, zoals je hebt gelezen, graag in Japanse begrippen, en heel eerlijk: in Andalusië werken ze verdacht goed. Kodo, de designfilosofie die Mazda “Soul of Motion” noemt, gaat over beweging in stilstand. In Gorafe zie je dat direct terug. Het licht glijdt over de flanken, pakt randen mee, verdwijnt, komt terug. Het lijkt een verhaal voor in de brochure, is het ook, maar het is nog mooier als je het met je ogen afvinkt.
En dan komorebi. Dat is het Japanse woord voor zonlicht dat door bladeren filtert. In Andalusië krijg je de Spaanse variant: flikkerend licht door olijfbomen dat binnenvalt. Een beetje zoals het licht dat we in Alhambra Palace Hotel tegenkwamen. De Mazda6e pakt het kalm op.
Een roadtripauto moet één ding vooral goed kunnen: een ritme vasthouden. Niet alleen in snelheid, maar in gevoel. De Mazda6e is daarbij interessant omdat hij niet speelt alsof hij een sportwagen is, maar wél precies genoeg is om bochtige wegen leuk te houden. Mazda koppelt dat aan Jinba Ittai, de eenheid tussen ruiter en paard. In de praktijk betekent het dat stuur, onderstel en pedaalrespons zo zijn afgesteld dat je nooit het idee hebt dat je aan het onderhandelen bent met de auto. Dat komt ook gewoon door de basis. Achterwielaandrijving, multi link achter, en een gewichtsverdeling van 47:53 geven ‘m die nette, zelfverzekerde houding op slingers.
Je merkt het vooral op stukken waar het asfalt net wat losser aanvoelt in de woestijn. De auto blijft rustig, alsof hij de route al kent. En als je dan richting Granada rolt, met de laatste zon die het landschap goud maakt, voelt het alsof je echt onderweg bént.
Kaicho in de cabine
Binnenin is de Mazda6e geen kermis. Iets wat je van de Japanners gewend bent, en dat is lekker in deze tijd. Mazda noemt het Kaicho, oftewel: harmonie. Materialen en texturen die elkaar aanvullen in plaats van elkaar te overstemmen. En dat past bij wat je op een roadtrip wil. Je zit uren in die stoel. Dan wil je geen interieur dat na twintig minuten roept om een pauze. Technisch is het ook gewoon strak geregeld. Het head up display projecteert rijinformatie op een kijkdiepte van 7,5meter, zodat je ogen minder hoeven te schakelen.
Achter het stuur zit een 10,2 inch digitaal instrumentarium en centraal een 14,6 inch touchscreen met een smartphone achtige indeling, inclusief widgets en sneltoetsen. En ja, roadtrippen is ook muziek. De Mazda6e heeft een Sony-audiosysteem met 14 luidsprekers, inclusief subwoofers, en zelfs een externe speaker zodat je ook buiten de auto muziek kunt afspelen.
De Mazda6e in specs
De Mazda6e is een 5 deurs hatchback en dat merk je in hoe makkelijk hij zich leent voor reizen. Hij is 4.921 mm lang, 1.890 mm breed en heeft een wielbasis van 2.895 mm, met een draaicirkel van 5,6 tot 5,8 meter. Achterin is er 336 liter bagageruimte met alles omhoog, 466 liter met de tweede rij neergeklapt tot gordellijn, en 1.074 liter tot aan het plafond. Plus een frunk van 72 liter voor kabels en kleine spullen.
Qua aandrijving zijn er twee versies. De Mazda6e met 68,8 kWh batterij levert 190 kW en 320 Nm naar de achterwielen, doet 0 tot 100 in 7,6 seconden en is begrensd op 175 km per uur. WLTP bereik is tot 479 km en het gecombineerde verbruik is 16,6 kWh per 100 km. Laden kan tot 165 kW DC, waarmee je van 10 naar 80 procent in ongeveer 24 minuten gaat.
De Long Range heeft 80 kWh, levert 180 kW en 320 Nm, gaat in 7,8 seconden naar 100 en komt tot 552 km WLTP, met 16,5 kWh per 100 km. DC laden is hier maximaal 90 kW, met 10 naar 80 procent in circa 47 minuten. Beide versies kunnen 11 kW driefasen AC laden. Onderweg helpt de techniek ook met ontspanning. Er zijn rijmodi zoals Normal, Sport en Individual, waarbij je in Individual kunt spelen met acceleratie, regeneratief remmen en stuurweerstand. En dan is er die heerlijk theatrale achterspoiler: automatisch uit bij 90 km per uur, weer in bij 50, of lekker laten staan in Sport als je daar zin in hebt.
Al met al is Andalusië de perfecte lakmoesproef voor een EV die ook emotie wil hebben. De Mazda6e rijdt niet alsof hij je wil imponeren met spierballen. Hij doet iets lastigers: hij houdt je relaxed, terwijl de weg en het landschap juist groot en dramatisch zijn. En precies daardoor werkt hij als roadtripauto. Al richt Mazda zich vooral op de zakelijke rijder hier in Nederland, maar dat is een ander verhaal.
Lees hier alles over de Mazda6e.
