Thailand is een ontzettend populaire vakantiebestemming. En dat snap ik wel. Dit betaalbare land heeft namelijk alles te bieden wat je in een vakantieland zoekt. De gemiddelde Thailandreis zal er dan ook zo uit zien: de reis begint met een stedentrip in de wereldstad Bangkok. Daarna reis je met hier en daar wat tussenstops naar het noorden richting Chiang Mai om de jungles te ontdekken. En om al deze ervaringen af te toppen breng je de laatste dagen van je vakantie door op één van de fantastische eilanden in het zuiden van het land. Maar het kan ook anders…
Loei
Thailand heeft echter veel meer te bieden dan deze extreem toeristische route. Wij werden gevraagd om mee te gaan naar Loei – spreek uit met de oe van Dr. Oetker: leuj – tegen de grens van Laos aan in het noorden van Thailand, een uur vliegen van Bangkok. Deze landbouwprovincie is enorm in trek bij de Thaise toerist, maar nog een stuk minder bekend bij de westerse toerist. Onterecht!
Ik beschouw Loei een beetje als het Drenthe van Thailand. Veel internationale toeristen slaan deze aan het buurland grenzende provincie onterecht over, er is veel prachtige natuur, er zijn grote prehistorische huizen en grafstenen (waarover later meer) en het heeft zelfs een beetje dezelfde vorm.
Chiang Khan
Aan de oevers van de Mekong, die tevens de grens is tussen Thailand en Laos ligt Chiang Khan. Aan de prachtig aangelegde boulevard sliepen we in 100 jaar oude, volledig uit hout opgetrokken Old Chiang Khan Boutique Hotel. ‘s Avonds heb je hier vanaf je balkon de meest mooie zonsondergang over de Mekong. Nog mooier is natuurlijk om met een longtail vissersboot tijdens de zonsondergang de Mekong op te gaan.
Phu Ruea
Van de oevers van de Mekong naar het platteland van Phu Ruea. Hier wordt werkelijk alles verbouwd. Van mango’s tot bananen, van rubber tot koffie en van orchideeën tot, natuurlijk, rijst. Heel veel rijst. De regio staat bekend om hun biologische farms waarvan er veel te bezoeken zijn. Absoluut de moeite waard!
Wat Pa Phu Kon
Dit is een van de mooiste tempels die ik ooit heb gezien. Het vrij moderne tempelcomplex ligt op een heuvel, omgeven door bossen en bloesem. Het imposante witte gebouw wordt bewaakt door marmeren draken en omhelst een witte, eveneens marmeren, liggende boeddha van 20 meter.
Hier is het overigens druk. Veel lokale toeristen komen van heinde en verre om deze tempel te bezoeken. Wij zijn echter de enige westerse toeristen. We waren bijna net zo’n grote attractie als de tempel zelf en werden meerdere malen aangesproken om met op de foto te gaan.
Wat Neramit Vipassana Temple
Nog een tempel. In alles het tegenovergestelde van de Wat Pa Phu Kon. De kleur wit is hier niet te bekennen, net zoals andere mensen overigens. Het was een bijzondere ervaring om in je eentje hier rond te lopen. Ik heb mijn best moeten doen om iemand anders tegen te komen en dat was een monnik die de prachtige binnentuin aan het vegen was en zijn kat. De paden van dit tempelcomplex zijn geplaveid met glimmende stenen die, zeker bij zonsondergang, de prachtige kleuren van de lucht en de tempel zelf reflecteren.
Phu Phrabat Historical Park
In dit park zijn de restanten te zien van een meer dan 6000 jaar oude beschaving. Enorme rotsen die op elkaar balanceren werden gebruikt als huizen of voor religieuze doeleinden. (De Hunebedden waar ik in het begin van het artikel over sprak). Ook de omgeving zelf is er bijzonder. Een donkergrijs stenen landschap dat getekend wordt met roze en witte lagen steen.
Wanneer moet je naar Loei?
Wanneer je eens wat anders wil dan de andere reizigers. Je wil het authentieke Thailand ontdekken, en dat kan in Loei. Geen massatoerisme al zijn er wel wat binnenlandse toeristen te vinden. Hier is het nog mogelijk om in je eentje in een prachtig tempelcomplex te lopen, iets wat in de toeristische gebieden absoluut ondenkbaar is. Rust is sowieso iets wat je in Loei gaat vinden en dat is een dik pluspunt. Dat, in combinatie met de extreem vriendelijke bevolking, maakt Loei tot een geweldige bestemming voor ecotoerist.
Wanneer moet je niet naar Loei?
Als je het belangrijk vindt om veel westerse toeristen tegen te komen. Als je uitgaan belangrijk vindt op vakantie. Als je gehecht bent aan normale toiletten. Als je niet goed met je handen en voeten kunt praten (de meesten spreken geen Engels). Wanneer je iets anders wilt eten dan de lokale keuken. En als je niet zo van natuur houdt.
Samenvattend is Loei een originele en onontdekte streek voor veel westerse toeristen. Een tolk is in sommige gebieden aan te raden, maar als je je best doet kom je door de vriendelijkheid van de mensen een heel eind zonder. Een ideale bestemming als je al eens eerder in Thailand bent geweest en nu wat anders wil zien.
